Ein søga um ódjórini, sum liva rundan um og innan í okkum
Vatnflóð og jarðskjálvtar eru í býnum, men eingin veit hví. Úr sínum loyniliga træi sær Asta rotturnar tysja runt í viðarlundini. Í skúlanum droymir hon um, at takið sorlast niður í høvdið á teimum øllum. Undir asfaltinum og betonginum hóttir ein vera við at leggja allan býin í oyði. Ein dagin stendur Asta andlit til andlits við hana.
Eg kann viðmæla tær at lesa bókina. Hon er løtt at lesa og spennandi, og tað hendir alla tíðina okkurt.
Myndprýðarin
Bárður Dal Christiansen hevur myndprýtt Ódjór og givið henni sítt óhugnaliga, vakra og ráa úttrykk.
Bárður (f. 1985) er arkitektur og myndlistafólk og hevur lisið á Det Kongelige Danske Kunstakademi í Keypmannahavn. Hann er uppvaksin í Havn, har hann býr saman við damuni og trimum børnum. Bárður vísti sínar myndir fram fyrstu ferð á Listasavni Føroya í 2004 og hevur verið virkin sum listafólk síðani. Í dag er hann formaður í Føroysk Myndlistafólk og var eisini við til at stovna listafólkasamstarvið Gøtulist, sum er ein verkætlan við gøtulist. Hann arbeiðir nógv saman við fólki úr ymiskum listagreinum, eitt nú tónleikarum, fotografum og rithøvundum. Hann hevur eisini undirvíst í kreativum lærugreinum og myndlist á háskúla og á skeiðum.
Silja Aldudóttir mestrer gang på gang at skrive situationer frem, hvor man som læser sidder og tænker: Åh nej, hvad gør Asta nu? Eller: Hvad sker der nu? Hvad er det for et (u)dyr, hun har fået øje på? Når én udfordring bliver løst, opstår der en ny, og spørgsmålet om venskaber samt udyrets fremtid ligger hele tiden og dirrer.
Hetjan og ódjórið
Í ævintýrum hoyra vit um hetjuna, sum vinnur á drekanum. Hetjan er tann góða, og drekin er tann óndi. So einfalt, so svart og hvítt. Men hvussu sær søgan út, um hetjan ikki bara er góð, men sjálv eitt sindur av einum ódjóri? Um hon ikki er ein drongur, men ein genta? Hvussu sær søgan út, um hetjan hjálpir ódjórinum heldur enn at drepa tað?
Hetta vóru spurningar, sum sendu Silju avstað saman við 13 ára gomlu Astu at stríðast ímóti øllum hugsandi sløgum av ódjórum.
Asta hevur mist sambandið við sín besta og einasta vin, og eftir at hon hevur sent eina gentu í flokkinum á skaðastovuna við brotnum beini og heilaskjálvta, vil eingin tosa við hana. Hon hevur ringt við at stýra sínari vreiði, og tá hon møtir Lóu, sum akkurát er flutt til Havnar, hótta tær truplu kenslurnar aftur við at oyðileggja alt. Tá Asta møtir einum veruligum ódjóri, kennir hon seg aftur í teimum bønandi eygunum, sum hyggja at henni aftan fyri jarnrimarnar. Ein risastórur ormur er fangaður undir asfaltinum, har Havnará rennur oman ígjøgnum býin, særdur og svøltandi. Asta setir sær fyri at hjálpa honum. Men hon má gera skjótt av, tí Havnará skal latast upp aftur, og um hon ikki nær tað, so er tað bara ein spurningur um, hvør fer at oyða hvønn – ormurin ella menniskjuni.
… den kan sagtens læses af alle aldersgrupper, for der en dybde i den, en samfundskritik, en økokritik og eksistentielle spørgsmål, der giver stof til eftertanke og forhåbentlig omtanke.
Rithøvundavitjan
Ert tú lærari og hevur lisið bókina saman við einum flokki ella lesiringi? So kanst tú bíleggja eina rithøvundavitjan. Silja kemur fegin at greiða frá, svara spurningum, lesa upp og at snikka vitjanina til tykkara tørv.
Les meira um rithøvundavitjanir og bílegg her
Nám hevur flokssett av bókini, og uppgávur at arbeiða við bókini finnur tú her
ALDUR 9+
TEMA vinir, einsemi/happing, náttúra
SJANGRA: ræðusøga
SÍÐUR 156
Við sínum hvassa penni hevur hon við íblástri úr heimligum jørðildi skapað ein veruleikakendan heim í høvuðsstaði okkara, har ið ein ófrættakendur dámur ger um seg við ristingum í undirgrundini, rottum í hópatali, vatnflóðum í kjallarum, fullum kloakkum og eini risastórari veru, ið krevur uppreisn.
… fyllir eitt tómrúm í føroyskum ungdómsbókmentum. Hon ber ungdómsskaldskap fram í tíð við at viðgera evni, ið upptekur ungdómar …